จบแล้วตำนาน(อันแสนสั้น) กับสโมสรบีบีซียู อดีตที่ผมได้ยืนเคียงข้างในช่วงเวลาสั้นๆ หลังจากประกาศยุบสโมสรกลางคันในฤดูกาล 2017 ทำเอาลีกสะเทือนในช่วงเวลาที่เหลือทันที
2009 เสือสามย่าน วันแรกของผม
สำหรับตัวผมเองเริ่มต้นติดตามสโมสรแห่งนี้ในปี 2009 ที่เลือกเชียร์ “จุฬา ยูไนเต็ด” สโมสรที่ผมมีส่วนเกี่ยวข้องมากที่สุดคือไปสนามนี้ง่ายสุดและใกล้ที่สุดเท่านั้นเอง โดยไม่มีความเกี่ยวข้องกับความเป็นนิสิตสถาบันแห่งนี้เลย
เกมส์แรกที่ได้เข้าไปชมคือจุฬายูไนเต็ดเปิดบ้านรับ ปลาทูคะนอง สมุทราสงครามเอฟซี ซึ่งเกมส์นั้นถ้าจำไม่ผิดจะลงเอยด้วยผลเสมอแบบไร้สกอร์
ในฤดูกาลนั้นเป็นฤดูกาลที่ “เสือสามย่าน” มีนักเตะที่ปัจจุบันยังเล่นอยู่ในลีกสูงสุดอาทิเช่น สมปอง สอเหลบ (ราชบุรี มิตรผล เอฟซี), อภิวัฒน์ งั่วลำหิน (ราชบุรี มิตรผล เอฟซี), วัฒนศัพท์ เจริญศรี (สุพรรณบุรี เอฟซี), ชัยณรงค์ ทาทอง (พัทยา ยูไนเต็ด) เป็นต้น
แน่นอนว่าในปีแรกของผม เชียร์กันตามสภาพที่มี สโมสรจุฬายูไนเต็ดตกชั้น ซึ่งเกมส์สุดท้ายเรายังมีหวังเล็กๆกับการที่ต้องบุกไปชนะพัทยายูไนเต็ดให้ได้เพื่อลุ้นรอดตกชั้น แต่มันสายเกินไป เราแพ้! พร้อมกับฝนที่ตกลงมาในช่วงเวลาเดียวกัน นอกจากน้ำฝนที่กระหน่ำใส่แฟนเสือสามย่านก็จะมีน้ำตาที่ไหลท่วมสนามหนองปรือแห่งนี้
แต่ในฤดูกาลนั้นก็เกิดความทรงจำดีๆที่ได้พบเจอเพื่อนๆพี่ๆน้องๆแฟนบอลเสือสามย่านกลุ่มใหม่ที่ถึงวันนี้ก็ยังได้คุยได้รู้จักกันอยู่เช่นเดิม โดยในปีนั้นเป็นเมืองทองยูไนเต็ด ที่สร้างปรากฏการณ์คว้าแชมป์ได้ในปีแรกที่เลื่อนชั้นขึ้นมา และจุดกระแสฟุตบอลไทยลีกให้บูมมากยิ่งขึ้น
2010 เสือสามย่าน เรา”จะ”กลับมา
ปีแรกหลังจากตกชั้น พวกเราคาดหวังจะกลับสู่ลีกสูงสุดอีกครั้งให้ได้ ด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยมและนักเตะที่ยังอยู่กันเกือบครบทีม ทำให้ทั้งแฟนบอลและนักเตะต่างวาดความหวังจะกลับสู่ลีกสูงสุดอีกครั้งในจงได้
แต่สุดท้ายแล้วฤดูกาลนั้น เรานอกจากทำได้ไม่ดีพอแล้ว เรายังต้องเหนื่อยหนักกว่าจะกลับสู่ห่างโซนอันตราย จบฤดูกาลที่ทำได้เพียงอันดับ 10 ห่างจากโซนตกชั้นเพียง 3 แต้ม มี 38 แต้ม ยิงประตูได้ถล่มทะลายถึง 59 ประตู(เป็นรองแค่ศรีราชาแชมป์ในฤดูกาลนั้น เพียง3ลูก) แต่เสียประตูมหาศาล 48 ลูกมากเป็นอันดับต้นๆของลีกเช่นกัน โดยมีศรีราชา,ขอนแก่น และเชียงราย ที่เลื่อนชั้นขึ้นลีกสูงสุดได้สำเร็จ (ข้อมูลจาก Wikipedia)
2011 ความหวังใหม่ “BBCU”
คำว่า “จุฬา” ได้หายไป และเกิดสิ่งใหม่ขึ้น “BBCU” ชื่อใหม่ที่มาพร้อมความเปลี่ยนแปลงมากมาย ตั้งแต่การย้ายสนามซ้อม, เปลี่ยนชื่อทีม, ย้ายสนามแข่งขัน ที่ไปสู่สนามกองทัพบก(ซึ่งก็ไม่ไกลจากบ้านผมอีกนั้นแหละ :D) และที่สำคัญได้ “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง มาเป็นกุนซือใหญ่ให้กับสโมสร พร้อมทั้ง “จ่าฮอต” อิศวะ สิงห์ทอง ที่พกประสบการณ์มาช่วยทีมเพื่อเป้าหมายเลื่อนชั้นนั้นเอง
จากความคาดหวัง การเตรียมทีมและความพร้อมหลายๆอย่างในฤดูกาลนี้ “บีบีซียู” ไปถึงฝัน จบฤดูกาลเป็นอันดับ 3 เลื่อนชั้นไปพร้อมกับบุรีรัมย์เอฟซี และชัยนาทเอฟซี ได้สำเร็จโดยมีชัยณรงค์ ทาทอง ที่ช่วยยิงประตูได้สูงสุดของทีมที่ 12 ประตูในฤดูกาลนี้
2012 ความทรงจำครั้งสุดท้าย
การขึ้นไทยลีกได้อีกครั้งของสโมสรบีบีซีูครั้งนี้ ก็เกิดความเปลี่ยนแปลงไม่น้อย โดยเฉพาะสนามเหย้า ที่ต้องย้ายอีกครั้ง และคราวนี้ไปที่สนามใหญ่โตมโหฬารอย่าง ราชมังคลากีฬาสถาน ! สนามที่มีความสูงที่สุดในประเทศไทยนั่นเอง
ซึ่งแน่นอนว่า สนามแห่งนี้ทำให้บรรยากาศการเชียร์ของพวกเราได้มีความรู้สึกร่วมน้อยลง ทั้งเหตุผลของการเดินทาง, แผนผังที่นั่งที่เกาะกลุ่มกันยากขึ้น ทำให้จากแฟนบอลที่เรามีอินเนอร์พอสมควร กลายเป็นความรู้สึกของผู้ชมธรรมดาเท่านั้นเอง
และนานวันทำให้ความรู้สึกของ “พวกเรา” แฟนบอลกลุ่มเดิมๆ เดินหายออกไปทีละคนๆ จากที่มีน้อยๆก็น้อยลงไปเรื่อยๆ นั่นเอง ..
สุดท้ายแล้ว บีบีซียู ที่พวกเราถอดใจไม่ได้ไปเชียร์กันมากมายแล้ว ก็ไม่สามารถยืนหยัดสู้นักเตะบนลีกสูงสุดได้ตกชั้นในท้ายที่สุด พร้อมกับการย้ายออกของนักเตะมากมาย
** ซึ่งขอดอกจันทร์ล้านรอบสักนิดว่า พวกเราไม่ได้หยุดเชียร์เพราะสู้ไม่ได้และตกชั้น(เพราะเราก็เคยผ่านประสบการณ์ตกชั้นด้วยกันมาแล้ว) แต่เรามีเหตุผลเล็กๆที่คิดว่าไม่ควรพูดทำให้เราถอยจากการเชียร์ในที่สุด **
ลาก่อนเสือสามย่าน
แม้ว่าบีบีซียูเพิ่งจะปิดตำนานของตัวมันเองไปในปีนี้ (2017) แต่สำหรับผมแล้ว ผมมีความทรงจำที่แสนสั้นเมื่อทุกอย่างของ “เสือสามย่าน” ถูกปิดลงตั้งแต่ปี 2012 นั่นเอง
พวกเรามากันจากทิศทางที่ต่างกัน ส่วนใหญ่มาจาก “สถาบัน” ที่ตัวเองเคยเรียน , บางคนก็มาจากท้องถิ่นนิยม(ใกล้บ้าน) และอีกหลายคนเลือกเชียร์แบบไม่มีเหตุผล
พวกเราเคยเศร้าที่ต้องตกชั้น เคยดีใจที่ได้กลับมาลีกสูงสุดอีกครั้ง
ด้วยหลายเหตุผลที่ทำให้วันที่เรามี Passion มหาศาลกับสโมสรๆหนึ่ง กลับหดหายไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ทิ้งไว้เหลือเพียงอดีต
เคยมีคนบอกไว้ว่า ให้เลิกรักสโมสรคงทำไม่ได้ … บางทีก็ต้องบอกว่าไม่จริง เพราะอย่างน้อยก็มีคนกลุ่มนึงที่ต้องเลิกสนใจ เลิกติดตามสโมสรด้วยเหตุผลบางประการ
ภาพข้างบนอาจจะเป็นภาพท้ายๆที่ได้อยู่ร่วมกัน ซึ่งมันไม่ใช่ภาพของปีสุดท้ายที่ผมเขียนถึงด้วยซ้ำ มันคือวันที่พวกเราเตะนัดสุดท้ายในฤดูกาล 2011 และเลื่อนชั้นได้ในที่สุด
ความทรงจำของ บีบีซียู มันสั้น .. ทิ้งเหลือไว้เพียงอดีตของมัน
ส่วนมิตรภาพของแฟนบอลกลุ่มนี้ ที่ยังคงได้พูด ได้คุยกัน แถมมันยังอยู่ต่อไปยาวนานกว่าสโมสรบีบีซียูที่วันนี้ปิดตำนานลงแล้วเสียอีก
ขอบคุณแก๊ง The Pink Power ที่ทำให้เราบังเอิญได้เจอกัน และยังคงได้รู้จักกันถึงทุกวันนี้
Kuntana A.
อดีตผู้ลองทำอะไรเยอะแยะไปหมด ^^ แต่ปัจจุบันคงเหลือแค่ Kingkong Premium (รับทำของพรีเมี่ยม ของแจกทุกชนิด), Friday Fabric (รับทำเสื้อ) และทำนำเข้าสินค้าจากจีนเล็กๆกับภรรยา ติดตามเราในช่องทางอื่นได้ที่ FB: kuntanaang และ Twitter : @kuntanaang
Follow Me:
และถ้าแบรนด์สินค้าและบริการใด อยากให้เราได้ใช้บริการอะไร หรือได้ลองสินค้าตัวไหน ก็ส่งมาได้นะ ^^ มันอาจจะเป็นบล็อคที่เงียบเหงา ผู้ติดตามไม่น้อย แต่ผู้เขียนรู้เทคนิคการเขียนบทความให้ติดอันดับ SEO ได้นะครับ ฉะนั้นอาจเป็นจุดแข็งที่คุณอาจสนใจเราก็เป็นได้